අදුරෙන් එලියට

 

අදුරෙන් එලියට

ගෙපල ආලෝකමත් විය

විදුලිය දුටු දින

දැනුනා මට දිනුව බව ලොවම

කිසිදා නොදුටු ආලෝකය 

කුමන අරුමයක්ද මා දකින 

 කිසිදා නොපැතූ ආලොකය

 සතුටින් පිරී ඉතිරෙවුවා නිවස

රසවාදය

 රසවාදය ඉදිරිපත් කිරීමේ ගෞරවය හිමිවනුයේ ක්‍රි .පු පලමුවන සියවසේ විසූ භරතමුනි පඩිවරයා ටය.ඔහු විසින් රචනා කරන ලද නාට්‍ය ශාස්ත්‍රය නැමැති කෘතියේ ඔස්සේ  විචාරවාදය පිලිබද මූලික වශයෙන් ඉදිරිපත් කර ඇති අතර පසුකාලීනව පහල වූ විචාරකයන් විසින් මෙම විචාරවාදය තවත් එක් එක් ක්‍රමවේදයන් ඔස්සේ විචාරය කෙරිනි.භරතමුනි සිය නාට්‍ය ශාස්ත්‍රය කෘතියේ රස 8 ක් පිලිබද පෙන්වා දෙයි.ශුංගාර රසය,කරුනා රසය,භයානක රසය, රෞද රසය,වීර්‍ය රසය,අත්භූත රසය,භීබත්සය රසය ආදියයි.පසුව වෙනත් පඩිවරු මෙයට ශාන්ත රසය එක් කලෝය.

රසවාදය මුලින් යොදා ගැනුනේ නලු විචාරය කිරීම සදහාය.එහෙත් පසුව එය ඒවායේ නිර්මාණාත්මක කාර්‍යේදී අදාල කර ගැනීම සිදු විය.

පසු කලෙක සංස්කෘතික භාෂාවෙන් රචිත කෘති මේ රස එකක් හෝ කිහිපයක් ප්‍රකට කිරීමේ අරමුනින් නිර්මාණය කල බව පැහැදිලි ය.

ලාංකික සාහිත්‍යය කලාව තුලද නිර්මාණ සදහා මෙකී රසයන් භාවිතා කොට ඇත.නිදසුන් ලෙස රැපියල් තෙන්නකෝන්ග්ගේ කුකුලු හැවිල්ලයි.

මගෙ කුකුලා නැසූ එකා 

දදය ඔබගෙ පාලු යකා 

තව එක බුද දිනක් තක ඉන්නට ඉඩ නොදී මකා

බල හෙල්ල හෙලුව හෙල්ල 

මුලැමැ බෙල්ල මරු තැනේ

මෙකී කාව්‍ය මගින් වීර රසය හා රෞද්‍ර රස ය ජනිත වන අයුරින් නිර්මාණය කර ඇත.

භාරතීය රසවාදයට අනුව නිර්මාණකරනය හෝ විචාරය දැන් බහුල නොවේ.මේ වන විට ඉන්දියාවේ පවා පුමුඛත්වය ගෙන ඇත්තේ බටහිර මතිමතාන්තර ය.ඊට හේතුව වන්නේ භාරතීය රසවාදය හුදෙක් සෞන්දර්ය පදනම් කර ගැනීම නිසාය.

සීගිරි ගී වල සාහිත්‍යයමය වැදගත්කම

 ලංකාවේ ඉතිහාසය ජනාවාසකරනය ඇරඹූ දා සිට ම සාහිත්‍යය කලාව පැවත එන අතර ලිඛිත සාක්ෂි අනුව මහින්දාගමනය සිවු වූ දා සිට අක්ශර කලාව ඇරඹීය.ඒ සමගම සාහිත්‍යය කලාව පිලිබදව අපට ලබා ගත හැකි ප්‍රබලම සාධකය වනුයේ කාශ්‍යප රජුගේ ආලකමන්දාව තුළින් හමුවන සීගිරි කුරුටු ගී වේ.සීගිරි ලලනාවන්ගේ ලාලිත්‍ය ශෘන්ගාරය මනාව අලංකාර සහිතව ලිහිල් බසින් ලියැවී ඇති සීගිරි ගී ශ්‍රී ලාංකික සාහිත්‍යය ඉතිහාසයේ සොදුරු ඇරඹූම ලෙස දැක්විය හැක.

සීගිරි ගී යනු සීගිරි බලකොටුව නැරඹීමටආ නොයෙක් ප්‍රදේශයවල ජනයා සීගිරි පර්වතයෙහි ඇති සුන්දරත්වය අවට පරිසරය සේ ම විශේෂ ලෙසම සීගිරී බිතු සිත්වමේහී ඇති සීගිරී ලලනාවන්ගේ රූපය දැකීමෙන් ඒ හරහා නිර්මාණය කළ කාව්‍ය ගී නිර්මාණයන්‍ක් ය.ක්‍රි.ව 8,9,10, යන සියවස්වල මෙම සීගිරිගී අයත් වේ.

සීගිරි ගී වල වැදගත්කම පිලිබද කතා කිරීමේදී ප්‍ප්‍රධාන වශයෙන් දකිය හැකි වන්නේ මෙය ජන කවී සම්ප්‍රදායට අයත් වීමයි.එඅසේම බහුකෘත මූලාශ්‍රයක් නිසාත් පොදු ජනයාගේ  රුචි අරුචිකම් විදහා  දක්වන්නකි.එඅයට හොදම නිදසුන ලෙස මා දකින්නේ අග්බොයි හිමිගේ සීගිරි කවියයි.ඒ තුළ  අතිශයෝක්තියයෙන් මිදුනා වූ වර්නනයන් ඇතුලත්‍ ය.

සිගිරි ගී තුලට අවදානය යොමු කිරීමේදී සීගිරී ගී බොහෝමයක් ලියැවී ඇත්තේ බිතු සිත්වමේහී ඇති ස්ත්‍රී රූප වර්නනා කිරීමටය.නමුත් සීගිරි කවියාට වස්තු විශය වුයේ රූමත් කාන්තාවෝ පමනක් නොවේ සමහර කවියෝ සීගිරි පර්වතය ගැන ලියූහ ඇතැමෙක් එහි වූ සිංහ රූපය ගැන ලියූහ .

සීගිරි ගී දෙස බැලීමේදී ඔඅවුන් සිය ග්‍රහණයට හඩු වන්නා වූ ලක්ෂණ කාව්‍යකරනයට ලක්කොට ඇත.