දුවගේ චිත්‍රය - ඉලක්ෂ ජයවර්ධන

 

ඉලක්ෂ ජයවර්ධනයන්ගේ දුවගේ චිත්‍රය පද්‍ය පන්තිය තුළ බැලූ බැල්මට ඇත්තේ පියෙකු විසින් සිය දියණිය ඇදි සිතුවමේ අඩුපාඩු සකසමින් එකී සිතුවම තවත් අලංකාර කිරීමට උපදෙස් සැපයීමයි.නමුත් ඒ තුළ සැගවුණු විශාල අර්ථයක් ඇති බව මට හැගේ.දියණියගේ සිතුවම සම්පූර්ණ කිරීමට පියා උපදෙස් දෙනු ලබන්නේ ඉතා සංවේදී අයුරිනි.මෙකී පද්‍ය පන්තිය රස විදීමේදී මට හැගෙන්නේ දියණියගේ මව වියෝවි ඇති හෝ ඇය සිය පවුල අතහැර ගොස් ඇති බවය.එම නිසා එයින් සංවේගයට පත් පියා සිය දියණියගේ සිතුවමේ සංකේත තුලින් එකී සංවේගය ,හැගීම විදහා දක්වන අයුරු පෙන්වයි.පියාගේ තනිකම ,පාලුව කියවෙන්නේ පහත අයුරිනි.

අහසට ලස්සනම ගෑවමයි දම්  පාට

හදත් අයිනෙන් අදිමු එය නැතුවම බෑ රෑට 

රාත්‍රි අහස පිලිබද කතා කිරීමේදී අපට පළමුව සිහියට නැගෙන්නේ සදයි.පවුලක් තුළ ද එසේමය.රාත්‍රි අහස පියා වැනිය.සද මව වැනිය .ඒ වටා එතුනු තරු දරුවන් වැනිය.රාත්‍රි අහස අලංකාර වන්නේ සද නිසා ය.නමුත් මෙහි එන පියාට ඔහුගේ සද නැමැති භාර්යාව අහිමි වී ඇත.එය ඉතා සංවේදී ආකාරයට කියවෙන්නේ හදත් අයිනෙන් අදිමු එය නැතුවම බෑ රෑට යන පද පේලියෙනි.මෙය දියණියට පියාගෙන් ලැබුනු එක් අදහසකි.නමුත් එය පියාගේ හද පතුලෙහු කීරී ගැහෙන තනිකමයි.

එසේම තවත් විටෙක හදෙහි ආවාට නොඇද සිටින ලෙස පියා දියණියට පවසයි.එසේම සද සාවාට දුර බව පවසයි.සදෙහි සාවෙක් සිටින බවට අප පුංචි අවධියේ සිට අසා පුරුදු දෙයකි.නමුත් වැඩිවියට පත් වන විට අප කොයි කවුරුත් දන්නේ සදෙහි ඇති ආවාට එකතුව සාවෙකුගේ රූපයක් මවන බවයි.එබැවින් සදෙහි සාවෙක් සිටීම උපකල්පනයක් බව පවසයි.සිය බිරිද නොමැතිව සතුට ලගා කර ගැනීම පියාට දැනෙන්නේ සාවාට සද මෙනි.

දුවගේ චිත්‍රය පද්‍ය පන්තිය තුළ මා මා සංවේගයට පත් කල තවත් එක් පද පෙලකි.

ගනනතේ මායිමේ නුඹ ඇදපු වවුලාට 

ලගින් තවකෙක් අදිමු තනිය හොද නෑ ඌට 

මෙහි එන පියා තම දියණිය සමග තනි වූවාට සිතුවමක් තුළ වුවද තමාට දැනෙන්නා වූ තනිකම තවකෙක්ට දැනෙන්නට දීමට අකමැතිය.සිතුවමක් යනු ජීවමාන වස්තුවක් නොවුනත් ඒ තුලින් පුද්ගලයෙකුගේ හැගීම කෙසේ තීව්‍ර කර හැකිද යන්න මෙම පද්‍ය පන්තියෙන් මනාව ඔප්පු වේ.

මෙකී පද්‍ය පන්තිය අවසන් වන්නේ දියණියගේ සිතුවමේ අවසානයෙනි.

චිත්‍රෙ අපි නොඇද ඉමු දුවේ අපි දෙන්නාව

එහෙම උනොතින් ළමයි සොයයි නුඹෙ අම්මාව

මෙය මා සංවේගයට පත් කල පද පෙළකි.පියාට දියණිය සේම දියණියට සිටින්නේ පියා පමණි.පියාගේ සිතේ කෙතරම් දුකක් තිබුනද එය තම දියණියට ලබා දීමට පියා අකමැතිය.

ඒ අනුව මා හට සිතෙන්නේ දුවගේ චිත්‍රය ලෙස මෙකී පද්‍ය පන්තිය මාතෘකාගත කළද උඩු අර්තයට වඩා හැංගුනු හැගීම් සම්බන්ධ ගනුදෙනුවක් ඒ තුළ අන්තර්ගත වන බවයි.